ﺑﻲ ﻧﺰاﻛﺘﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر و ﻗﺼﺪ ﺗﺮك ﺷﻐﻞ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﻴﺎﻧﺠﻲ ﮔﺮي ﻋﺪاﻟﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ

توضیحات

ﭼﻜﻴﺪه اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﻴﻴﻦ راﺑﻄﺔ ﺑﻲ ﻧﺰاﻛﺘﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر و ﻗﺼـﺪ ﺗﺮك ﺷـﻐﻞ ﺑـﺎ ﻣ  ﻴـ ﺎﻧﺠﻲ ﮔـﺮ ي ﻋـﺪاﻟﺖ ﺳـﺎزﻣﺎﻧ  ﻲ اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪ روش ﺗﺤﻘﻴﻖ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و ﺟﺎﻣﻌﺔ آﻣﺎري، ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻳـ ﻚ ﻛﺎرﺧﺎﻧـ ﺔ ﺻﻨﻌﺘﻲ در اﺻﻔﻬﺎن ﺷـﺎﻣﻞ  2759 ﻧﻔـﺮ در ﺳـﺎل   1390 ﺑﻮدﻧـﺪ ﻛـﻪ از ﻣﻴــﺎن آﻧــﺎن 206 ﻧﻔــﺮ ﺑــﻪ ﺻــﻮرت ﺗﺼــﺎدﻓﻲ ﺳــﺎده اﻧﺘﺨــﺎب ﺷــﺪﻧﺪ. اﺑﺰارﻫﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪه ﺷـﺎﻣﻞ ﻣﻘﻴـﺎس ﺑـﻲ ﻧﺰاﻛﺘـﻲ در ﻣﺤـﻴﻂ ﻛـﺎر ﻛﻮرﺗﻴﻨﺎ و دﻳﮕﺮان(2001)، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﺔ ﻋﺪاﻟﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ نیهوف و ﻣﻮرﻣﻦ، 1993 و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﺔ ﻗﺼﺪ ﺗﺮك ﺷـﻐﻞ ﻛﻠـﻮي، ﮔﺎﺗﻠﻴـﺐ و ﺑﺎرﻫﺎم، 1999 ﺑﻮد. اﺛﺮ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺑﻮت اﺳﺘﺮاپ در ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ﻣﺎﻛﺮو SPSS ﭘﺮﻳﭽﺮ و ﻫﺎﻳﺰ 2004 ﻣـﻮرد آزﻣـﻮن ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﺠﺮﺑﺔ ﺑﻲ ﻧﺰاﻛﺘﻲ ﺑﺎ ﻗﺼﺪ ﺗﺮك ﺷﻐﻞ و ﻋﺪاﻟﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و ﻫﺮ ﺳـﻪ  زﻳﺮﻣﻘﻴـﺎس آن ﺷـﺎﻣﻞ ﻋـﺪاﻟﺖ ﺗـﻮزﻳﻌﻲ،روﻳﻪ اي و ﺗﻌﺎﻣﻠﻲ راﺑﻄﻪ دارد(P<0/01). ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻋﺪاﻟﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻣﻴﺎﻧﺠﻲ ﮔﺮ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺑﻲ ﻧﺰاﻛﺘﻲ در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر و ﻗﺼﺪ ﺗـﺮك ﺷـﻐﻞ اﺳﺖ.

واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﺑـﻲ ﻧﺰاﻛﺘـﻲ در ﻣﺤـﻴﻂ ﻛـﺎر، ﻗﺼـﺪ ﺗـﺮك ﺷـﻐﻞ،ﻋﺪاﻟﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ