توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
اﻣﺮوزه ﻛﺎر ﺟﺰء ﺟﺪاﻳﻲ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻲآﻳﺪ. ﻫﻤﻪ روزه اﻓﺮاد،زﻣﺎن زﻳﺎدي از وﻗﺖ ﺧﻮد را در ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﻨﺪ. ﻓﺸﺎرﻫﺎ و ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي ﻧﺎﻣﺤﺪود ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، اﻓﺮاد را ﻣﺠﺒـﻮر ﻣـﻲ ﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﺪام در ﺣﺎل ﻛﺎرﻛﺮدن ﺑ ﺎﺷﻨﺪ، در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻛﺎر در آﻧﻬﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ. ﭘﺪﻳﺪة اﻋﺘﻴﺎد ﺑـﻪ ﻛﺎر ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻣﺸﺎﻏﻠﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻧﺮژي ذﻫﻨـﻲ ﺑـﺎﻻﻳﻲ را از ﻓـﺮد ﻣـﻲ ﻃﻠﺒـﺪ . اﻳـﻦ ﭘـﮋوﻫﺶ ﺑـﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻘﺶ ﻋﻮاﻣﻞ ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ در ﺷﻜﻞ ﮔﻴﺮي اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻛﺎر در اﻋﻀﺎي ﻫﻴﺌﺖ ﻋﻠﻤﻲ داﻧﺸـﮕﺎه ﺻـﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ روش ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿـﺮ از ﻧـﻮع ﺗﻮﺻـﻴﻔﻲ از ﺷـﺎﺧﺔ ﻫﻤﺒﺴـﺘﮕﻲ و ﻣﺒﺘﻨـﻲ ﺑـﺮ ﻣـﺪل ﺳـﺎزي ﻣﻌـﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري اﺳﺖ ﺟﺎﻣﻌﺔ آﻣﺎري ﺗﺤﻘﻴﻖ درﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪة اﻋﻀـﺎي ﻫﻴﺌـﺖ ﻋﻠﻤـﻲ داﻧﺸـﮕﺎه ﺗﻬـﺮان ﺑـﻮده اﺳـﺖ؛ ﺑـﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر 230 ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮزﻳﻊ و ﺟﻤﻊ آوري ﮔﺮدﻳﺪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ وﻳﮋﮔـﻲ ﻫـﺎي ﺷﺨﺼـﻴﺘﻲ،ﭼﻮن وﻇﻴﻔﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ، ﺑﺮون ﮔﺮاﻳﻲ و ﮔﺸﻮدﮔﻲ، راﺑﻄﺔ ﻣﺜﺒﺘﻲ ﺑﺎ اﻋﺘﻴﺎد ﺑـﻪ ﻛـﺎر دارﻧـﺪ؛ در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻴﻦ اﺑﻌـﺎد شخصیتی روان رﻧﺠﻮري و ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﺎ اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻛﺎر راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ.
ﻛﻠﻴﺪ واژه ﻫﺎ اﻋﺘﻴـﺎد ﺑـﻪ ﻛـﺎر، ﻣـﺪل ﭘـﻨﺞ ﻋـﺎﻣﻠﻲ ﺷﺨﺼـﻴﺖ،ﺑـﺮون ﮔﺮاﻳـﻲ، ﺳـﺎزﮔﺎري، روان رﻧﺠـﻮري،ﮔﺸﻮدﮔﻲ، وﻇﻴﻔﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ.
