توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﺑﺎ ورود ﻣﻌﻨﻮ ﻳﺖ و ﺧﺪا ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﺳﺎزﻣﺎن و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭼﺎﻟﺶ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻜـﻢ ، ﻣـﺪ ﻳﺮان و رﻫﺒﺮان ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻧﻬﺎدﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ ﺑﺎﻳﺪ اﻟﺰاﻣﺎ ً ﺑﺎ ا ﻳﻦ ﭘﺪ ﻳﺪه ﻧﻮﭘﺎ دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻛﻨﻨـﺪ ﻧﻘﺶ رﻫﺒﺮان ﻣﻌﻨﻮي ﺗﺤﺮﻳﻚ و ﺑﺮ اﻧﮕﻴﺨـﺘﻦ ﻛﺎرﻛﻨـﺎن ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﭼـﺸﻢ اﻧـﺪاز ﻣﻌﻨـﻮي و اﻳﺠـﺎد زﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﺮ اﺳﺎس ارزش ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻛﺎرﻛﻨﺎﻧﻲ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ، داراي ﺑﻬﺮ ه وري ﺑـﺎﻻ،ﻣﺘﻌﻬﺪ و ﺑﺎ اﻧﮕﻴﺰه را ﺗﺮﺑﻴﺖ و ﭘﺮورش دﻫﻨﺪ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻼش ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﻘﺶ رﻫﺒـﺮي ﻣﻌﻨـﻮي در ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي ﻛﺎرﻛﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺷﻮد ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ رﻫﺒـﺮي ﻣﻌﻨﻮي در داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ ﺳﺎزي ﻛﺎرﻛﻨﺎن راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﻲ دار وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﭼـﺸﻢ اﻧﺪازﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﺪوﺳﺘﻲ، اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻛﺎر، ﻣﻌﻨـﺎداري در ﻛـﺎر و ﻋـﻀﻮﻳﺖ در ﺳـﺎزﻣﺎن راﺑﻄـﻪ ﻋﻠﻲ ﻣﻌﻨﻲ دار و ﻣﺜﺒﺖ و ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ راﺑﻄـﻪ ﻣﻨﻔـﻲ و ﺑـﺎزﺧﻮرد ﻋﻤﻠﻜـﺮد راﺑﻄـﻪ ﻋﻠـﻲ ﻣﻌﻨـﻲ دار و ﻣﻌﻜﻮﺳﻲ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي ﻛﺎرﻛﻨﺎن وﺟﻮد دارد ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﻳﻦ ﺗﺤﻘ ﻴﻖ ﺷـﺎﻣﻞ ﻛﺎرﻛﻨـﺎن ﺷﺎﻏﻞ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ، ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﮐﺎﺭ، ﺭﻫﺒـﺮﯼ ﻣﻌﻨـﻮﯼ،ﺍﺑﻌـﺎﺩ ﺭﻫﺒـﺮﻱ ﻣﻌﻨـﻮﻱ،ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﺳﺎﺯﻱ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ