توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز، ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، ﻋﻀﻮﻳﺖ، ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﺪوﺳﺘﻲ، اﻳﻤﺎن، ﻣﻌﻨﺎداري و ﺑﺎزﺧﻮرد ﻋﻤﻠﻜـﺮد ﻫﻤﮕـﻲ ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﮔﺴﺘﺮده اي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي ﻫﺴﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻛﺴﻲ اﻣﺘﺤﺎن ﻧﻜﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻔﺖ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎي ﺗﺌﻮري ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ رﻫﺒﺮ – ﭘﻴﺮو اﺳﺖ . ﻫﺪف از اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـ ﻪ ي اﻳـﻦ ارﺗﺒـﺎط و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اراﺋﻪ ي ﻳﻚ ﻣﺪل ﺑﺮاي ﺗﻮﺻﻴﻒ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﺣﻴﺚ ﻫﺪف، ﻛﺎرﺑﺮدي و از ﻧﻈﺮ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ – ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ اﺳﺖ . اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻮﺳﻴﻠ ﻪ ي ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه و ﺟﺎﻣﻌﻪ ي آﻣﺎري از ﺑﻴﻦ ﻣﺪرﺳﻴﻦ داﻧـﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺮوﺟﺮد اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﻧﺪ، از روش ﭘﻴﺮﺳﻮن ، رﮔﺮﺳﻴﻮن و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎ ﻣﻠﻲ ﺗﺎﻳﻴـﺪي ﺑـﺮاي ارزﻳـﺎﺑﻲ ﻓﺮﺿـﻴ ﻪ ﻫـﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ . ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ دﻻﻟﺖ دارد ﻛﻪ رﻓﺘﺎر راﺑﻄﻪ ﻣﺪار در ﻳﻚ رﻫﺒﺮ ﻧﻘﺸﻲ ﻛـﺎﻣﻼ اﺳﺎﺳـﻲ در ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي و LMX دارد و اﻳﻦ درﺣﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﻘﺶ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﺸﺨﺼ ﻪ ﻫﺎي رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز -ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ وLMX از اﻫﻤﻴﺖ ﻛﻤﺘﺮ ي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ . اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ اوﻟـﻴﻦ ﻣـﻮرد ﻛﺎرﺑﺮدي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ رواﺑﻂ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﻣﻴﺎن ﻫﻔﺖ ﺑﻌﺪ رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي و رواﺑﻂ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ رﻫﺒﺮ-ﭘﻴﺮو ﻣﻲ ﭘﺮدازد. ﻣﻔﻬﻮم ﻛﺎرﺑﺮدي ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ دﻻﻟﺖﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ در رﻫﺒﺮي و رواﺑﻂ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ رﻫﺒﺮ -ﭘﻴـﺮو ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ در ﻓﺮاﻳﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب رﻫﺒﺮ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ارﺗﻘﺎﺋﻲ ﮔﻨﺠﺎﻧﺪه ﺷﻮﻧﺪ.
واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ، ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ در ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر، رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي، اﺧﻼق، رﻫﺒﺮي، رواﺑﻂ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ رﻫﺒﺮ ﭘﻴﺮو.
