توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار درﺳﺎﻟﻬﺎي اﺧﻴﺮ، اﻓﺰاﻳﺶ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﺳﺖ و اﻧﻮاع ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﺗﺠﺎري، ﻏﻴﺮ اﻧﺘﻔﺎﻋﻲ، آﻣﻮزﺷﻲ، و ﻧﻴﺰ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي دوﻟﺘﻲ ﺑﺮاي ادارة ﺳﺎزﻣﺎن ﺧﻮد اﺻﻮل رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار را ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار داده اﻧﺪ. اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮدن اﺟﺮاي رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار در اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ، ﺑﻪ وﻳﮋه ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي دوﻟﺘﻲ، ﺗﺮدﻳﺪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﺠﻴﻦ ﺑﻮدن ﻓﺮﻫﻨﮓ اﻳﺮان ﺑﺎ آرﻣﺎﻧﻬﺎي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاري و اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺿﻮع، اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﻧﻈﺮ دارد ﺗﺄﺛﻴﺮ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺑﺮ اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي دوﻟﺘﻲ اﻳﺮان را از دو ﻣﺴﻴﺮ اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ رﻫﺒﺮي و اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﭘﻴﺮوي، ﺑﻴﺎزﻣﺎﻳﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻣﺪل ﻧﻈﺮي ﭘﮋوﻫﺶ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ و ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﻣﺪﻳﺮان و ﻛﺎرﻛﻨﺎن22 ﺳﺎزﻣﺎن دوﻟﺘﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. از آزﻣﻮن t اﺳﺘﻴﻮدﻧﺖ ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ ﻛﻠﻲِ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎيِ ﭘﮋوﻫﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﺮاي آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ، آزﻣﻮن ﻫﺎي آﻣﺎري رﮔﺮﺳﻴﻮن و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ اﺳﭙﻴﺮﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. در ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﺔ ﺑﻴﻦ ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻫﺎي ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﻛﻠﻴﺔ رواﺑﻂ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ، اﻣﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻮدن ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮة اﺑﺰار اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﺟﺮاي ﺿﻌﻴﻒ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار و ﻏﻠﺒﻪ رﻫﺒﺮي ﭘﺪر ﺳﺎﻻراﻧﻪ در ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي دوﻟﺘﻲ اﻳﺮان اﺳﺖ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ارﺗﺒﺎط ﺿﻌﻴﻒ ﺗﺤﻘﻖ اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ از ﻣﺴﻴﺮ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار- اﺛﺮ ﺑﺨﺸﻲ ﭘﻴﺮوي، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻋﺪم ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﭘﻴﺮوان در ﺳﺎزﻣﺎن و اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ.
ﻛﻠﻴﺪ واژه ﻫﺎ: رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار، اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ رﻫﺒﺮي، اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﭘﻴﺮوي، ﻛﺎرآﻳﻲ.
