توضیحات
بي‌شك غلات بيشترين سهم را در سبد غذايي جوامع بشري دارا هستند. در اين ميان گندم به لحاظ دارا بودن خواص ويژه خود كه قابليت تبديل شدن به نان را دارد از اهميت بسزايي برخوردار است . به گونه اي كه برخي از ارقام وحشي آن از حدود پانزده هزار سال قبل از ميلاد مسيح در مصر و بين‌النهرين مي‌روييده است و دانه‌هاي اين گياه موميايي هاي فراعنه مصر از اهرام اين كشور به دست آمده است.
در ايران ، نمونه هاي گندم در كاوش‌هاي باستان‌شناسي انجام شده در دامغان ، غارهاي نزديك به درياچه مازندران و همدان به دست آمده است و باستان‌شناسان عقيده دارند كه گندم از حدود 5 تا 6 هزار سال قبل از ميلاد مسيح در اين مناطق كشت مي‌شده است.
براي پخت نان ، از زمانهاي بسيار دور روشهاي متنوع و جالبي وجود داشته است . به احتمال زياد قديمي ترين روش پخت نان كه بيشتر در ميان چادر نشينان متداول بوده، روشي است كه براي پختن يك نوع نان ابتدايي به نام كوماج مورد استفاده قرار مي‌گرفته است. پس از آن ، پختن نان هاي مسطح نظير لواش بر روي سنگ يا تاوه داغ رايج گرديد. كم كم تنورهايي كه هنوز هم در بسياري از نقاط دنيا و بخصوص ايران متداول هستند براي تهيه نانهاي پهن نظير تافتون و لواش اختراع گرديد . جنس اين تنورها از خاك رس است. بعدها تنور نان سنگك و بربري مورد استفاده قرار گرفتند كه با تغيير مختصري در كشورهاي غربي هم براي پخت نان از آنها استفاده مي‌شود. عيب اين تنورها در اين است كه قطعاتي كه اول وارد مي‌شوند آخر خارج مي‌شوند و بعلاوه چون دماي نقاط مختلف تنور يكسان نيست ، نانهاي حاصل داراي پخت يكنواخت نيستند. براي رفع اين نقيصه ، امروزه از فرهاي گردشي و سيني دار استفاده مي‌گردد.
با توجه به اينكه ، امروزه نيز قوت اصلي ايرانيان ، نان مي‌باشد و مصرف آن با توجه به رشد جمعيت افزايش روزافزوني دارد ، توجيه اقتصادي اجراي اين طرح مناسب بوده ضمن اينكه با اجراي اين طرح ، مي‌توان بستر مناسبي را براي اشتغال نيروهاي ماهر و نيمه ماهر فراهم آورد كه با توجه به ماهيت صنايع غذايي بانوان مي‌توانند سهم بسزايي در آن داشته باشند.
