توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي ﻳﻚ ﻣﺤﺮك ﻛﻠﻴﺪي در ﻧﻮآوري و اﻳﺠﺎد و ﺣﻔﻆ ﻣﺰﻳﺖ رﻗﺎﺑﺘﻲ در اﻗﺘﺼﺎد داﻧﺶ ﺑﻨﻴﺎن اﺳﺖ. ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫﺎي ﻓﻜﺮي داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد ﻧﻮآوري و ﻛﺴﺐ ﻣﺰﻳﺖ رﻗﺎﺑﺘﻲ ﺿﺮورﺗﻲ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﻏﻤﺎض اﺳﺖ. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي و ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ در اﻋﻀﺎي ﻫﻴﺄت ﻋﻠﻤﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.
روش ﻫﺎ: در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﻛﻠﻴﻪ اﻋﻀﺎي ﻫﻴﺄت ﻋﻠﻤﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن در ﺳﺎل 1392 ﺑﻮد،ﻛﻪ 248 ﻧﻔﺮ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺮي ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻃﺒﻘﻪ اي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ دو ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي ﺑﻨﺘﻴﺲ )Bontis( و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ )Ismail( و ﻫﻤﻜﺎران ﺑﻮد. ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ، آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و ﺗﺤﻠﻴﻞ رﮔﺮﺳﻴﻮن ﺑﻪ روش ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
ﻧﺘﺎﻳﺞ: ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد، ﺑﻴﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي و ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد دارد 0/05<R=0/475 ،p(. ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ را ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ ﺗﺸﺨﻴﺺ 0/209 دارد. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ رﮔﺮﺳﻴﻮن ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در ﮔﺎم اول ﺿﺮﻳﺐ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ 20/5درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، در ﮔﺎم دوم ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ و راﺑﻄﻪ اي 23/1درﺻﺪ وارﻳﺎﻧﺲ ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ را ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. دﻳﺪﮔﺎه ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﻋﺎﻣﻞ ﺟﻨﺴﻴﺖ، ﺗﺤﺼﻴﻼت، ﺳﺎﺑﻘﻪ ي ﺧﺪﻣﺖ، رﺗﺒﻪ داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ و داﻧﺸﻜﺪه ﻣﺤﻞ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري ﻧﺪاﺷﺖ.
ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻌﻨﺎدار ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي و ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫﺎي ﻓﻜﺮي و ﻧﺎﻣﺸﻬﻮد در داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎ ﺿﺮوري اﺳﺖ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪي از ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ، ﺳﺎﺧﺘﺎري و راﺑﻄﻪ اي را در ﺟﻬﺖ ﻛﺴﺐ ﻧﻮآوري اﻳﺠﺎد ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮي، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎري، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ راﺑﻄﻪ اي، ﻧﻮآوري ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ.