توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه:
ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﺔ ﻫﻮش ﻣﻌﻨﻮي و ﻫﻮش ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﺮس ﺷﻐﻠﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه اﺳﺖ. روش ﭘﮋوﻫﺶ،ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﺔ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺷﺎﻏﻞ داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺎزﻧﺪران در ﺳﺎل 1389-90 ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ از ﻣﻴﺎن آنﻫﺎ 64 ﻧﻔﺮ ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري دادهﻫﺎ از ﻣﻘﻴﺎسﻫﺎي ﻫﻮش ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ﺳﻴﺒﺮﻳﺎ ﺷﺮﻳﻨﮓ )1999(، ﻫﻮش ﻣﻌﻨﻮي ﺟﺎﻣﻊ آﻣﺮام ودراﻳﺮ 2007( ﺑﺎ ﻫﻨﺠﺎر اﻳﺮاﻧﻲ و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺘﺮس ﺷﻐﻠﻲ ﻓﻴﻠﻴﭗ راﻳﺲ 1992 اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ دادهﻫﺎي ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎي آﻣﺎري ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن و ﺗﺤﻠﻴﻞ رﮔﺮﺳﻴﻮن ﭼﻨﺪﻣﺘﻐﻴﺮي ﻫﻤﺰﻣﺎن( ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎي ﻫﻮش ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ، 17 درﺻﺪ( و ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎي ﻫﻮش ﻣﻌﻨﻮي )31 درﺻﺪ( ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺳﺘﺮس ﺷﻐﻠﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه را ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻫﻮش ﻣﻌﻨﻮي ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻫﻮش ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲﻛﻨﻨﺪه ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﺮس ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ داﻧﺸﮕﺎه ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﮔﺰاري ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﻫﻮش ﻣﻌﻨﻮي و ﻫﻮش ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ در ﻛﺎﻫﺶ اﺳﺘﺮس ﺷﻐﻠﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﻛﻮﺷﻴﺪ.
ﻛﻠﻴﺪ واژه ﻫﺎ: اﺳﺘﺮس ﺷﻐﻠﻲ، ﻛﺎرﻛﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه، ﻫﻮش ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ، ﻫﻮش ﻣﻌﻨﻮي
