توضیحات
ﭼﻜﻴﺪﻩ
ﻫﺰﺍﺭﻩ ﺳﻮﻡ ﻓﺼﻞ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻘﺎﻯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﻯ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻧﻰ، ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺳﺮﻳﻊ ﻓﻨﺎﻭﺭﺍﻧﻪ، ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻰ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻨﻮﻉ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻛﺎﺭ ﻭ ﻣﺴﺎﻳﻠﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻭﻳﮋﮔﻰ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺫﻫﻦ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ، ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻛﻠﻰ، ﺳﺎﺯﻩ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﻣﻄﺮﺡ ﺍﺳﺖ. ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻼﺵ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺟﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ »ﻫﻮﺵ ﻣﻌﻨﻮﻯ« ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻭ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻨﻰ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ، ﺍﺯ ﺩﻳﺪ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﺩﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ، ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻣﺪﻳﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﭼﻨﺪ ﻋﺎﻣﻠﻰ ﺭﻫﺒﺮﻯ، MLQﻭ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﻮﺵ ﻣﻌﻨﻮﻯ)SQ(، ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﻌﺎﺩﻻﺕ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻯ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ PLS، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻭ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﻯ ﻗﻮﻯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎﻯ ﻫﻮﺵ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻭﺍژﮔﺎﻥ ﻛﻠﻴﺪﻱ: ﻫﻮﺵ ﻣﻌﻨﻮﻯ، ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ، ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻔﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ
