توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه:
ﻧﮕﺮاﻧﻲ و دﻏﺪﻏﻪ ﻓﻜﺮي ﻛﺎرﻛﻨﺎن درﺑﺎره زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎري و اﺷﺘﻐﺎل آﻧﺎن در ﻃﻲ ﺳﺎﻋﺎت ﻃﻮﻻﻧﻲ، زﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎي ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ آﻧﺎن را ﺑﺎ ﻓﻀﺎي ﻛﺎري ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ آورد، ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻛﻪ ﺗﺪاوم اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﻲ ﺷﻮد. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ در ﭘﻲ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺷﻴﻔﺘﮕﻲ ﻋﺠﻴﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻪ ﻛﺎرﺷﺎن در ﻗﺎﻟﺐ اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻛﺎر و ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ﺑﺮ رﻓﺘﺎر ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ آﻧﺎن ﺑﻮده و از ﺣﻴﺚ ﻫﺪف ﻳﻚ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﺎرﺑﺮدي و از ﺟﻬﺖ ﻧﺤﻮه ﮔﺮدآوري داده ﻫﺎ از ﻧﻮع ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ- ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﺪ. روش ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺸﺨﺺ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﺪل ﺳﺎزي ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻣﻄﺐ، داﻧﺸﻜﺪه و ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺪل ﺳﺎزي ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻛﺎر ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺎ ﺑﺮوز رﻓﺘﺎر ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ در ﻣﻴﺎن آﻧﻬﺎ راﺑﻄﻪ ﻋﻠّﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ( ﻣﻌﻨﻲ داري وﺟﻮد دارد. ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻦ اﺑﻌﺎد اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻛﺎر ﻋﺠﻴﻦ ﺷﺪن ﺑﺎ ﻛﺎر، ﺗﻤﺎﻳﻞ دروﻧﻲ در ﻛﺎر و ﻟﺬت از ﻛﺎر( و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، راﺑﻄﻪ ﻋﻠّﻲ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد.
ﻛﻠﻴﺪ واژه ﻫﺎ: اﻋﺘﻴﺎد ﺑﻪ ﻛﺎر، رﻓﺘﺎر ﺷﻬﺮوﻧﺪي ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، ﻋﺠﻴﻦ ﺷﺪن ﺑﺎ ﻛﺎر، ﭘﺮﺳﺘﺎران، ﺗﻬﺮان.
