توضیحات
ﭼﮑﯿﺪه
ﻃﯽ دﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داﻧﺶ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي دﻧﯿﺎي آﮐﺎدﻣﯿﮏ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎه ﻫﺎي دوﻟﺘﯽ ﻗﺎﻧﻮن ﮔﺬار، ﺑﻨﮕﺎه ﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاران و ﺳﻬﺎم داران ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ ﻣﻄﺮح ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﺣﻮزه ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻓﮑﺮي و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داﻧﺶ در ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ، اﺧﯿﺮا ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي دوﻟﺘﯽ از ﻗﺒﯿﻞ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎ و ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﻧﯿﺰ، ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶ در اﯾﻦ ﺣﻮزه ﻋﻼﻗﻪ ﺷﺪﯾﺪي ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﻧﺪ. دﻟﯿﻞ ﻋﻤﺪه آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺪف اﺻﻠﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ و اﺷﺎﻋﻪ داﻧﺶ ﺑﻮده و ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاري ﻫﺎي اﯾﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ در ﺣﯿﻄﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت و ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ. ﻋﻠﯽ رﻏﻢ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﮐﻪ ورودي ﻫﺎ و ﺧﺮوﺟﯽ ﻫﺎي اﺻﻠﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎ ﻧﺎﻣﻠﻤﻮس اﺳﺖ، اﻣﺎ اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﺤﺪودي ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ آن ﻫﺎ وﺟﻮد دارد. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ادراك اﻓﺮاد از ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داﻧﺶ ﺑﻪ ﻃﻮر ذﻫﻨﯽ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از واژه ﻫﺎي زﺑﺎﻧﯽ ﻣﺒﻬﻢ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﯿﺮد، اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﺻﺪد اﺳﺖ ﺗﺎ روﯾﮑﺮد ﻓﺎزي را ﺑﺮاي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داﻧﺶ در ﻣﻮﺳﺴﺎت داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﯿﺮد و ﺷﮑﺎف ﺑﯿﻦ اﻧﺘﻈﺎرات و ادراﮐﺎت ﮐﺎرﮐﻨﺎن و اﻋﻀﺎي ﻫﯿﺎت ﻋﻠﻤﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎي دوﻟﺘﯽ و آزاد ﯾﺰد و اﺻﻔﻬﺎن را ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار دﻫﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻞ، داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎي دوﻟﺘﯽ از وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻄﻠﻮب ﺗﺮي در اﺑﻌﺎد ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داﻧﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎي آزاد ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺷﮑﺎف ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه در داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎي آزاد ﺑﻪ اﺑﻌﺎد ﺧﻠﻖ داﻧﺶ و ﺳﺎزﻣﺎن ﯾﺎدﮔﯿﺮﻧﺪه ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﮐﻠﯿﺪواژه ﻫﺎ: ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶ ﻣﺤﻮر، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داﻧﺶ، ﻣﻨﻄﻖ ﻓﺎزي.
