توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﻗﺪرت و ﻧﻔﻮذ ﻋﻮاﻃﻒ در ﺣﻴﺎت ذﻫﻨﻲ اﻧﺴﺎن ﭘﻲ ﺑﺮده و در ﺣﺎل ﻛﺸﻒ و ﺗﺒﺒﻴﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻫﻴﺠﺎﻧﺎت و ﻋﻮاﻃﻒ در ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎ، رﻓﺘﺎرﻫﺎ، ﺣﺮﻛﺎت و ﺳﻜﻨﺎت اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ. در ﺣﻮزه ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻫﻮش، ﺳﻴﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت از ﻫﻮش ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮده اﺳﺖ. از دﻫﻪ 1990 اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم در ادﺑﻴﺎت ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ و از ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻓﺘﺎر ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ. ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ رﻫﺒﺮان ﻣﺆﺛﺮ از درﺟﻪ ﺑﺎﻻﻳﻲ از ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺮﺧﻮردار از ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ، رﻫﺒﺮاﻧﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻫﺪاف را ﺑﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﻬﺮه وري و ﺑﺎ ﻛﺴﺐ رﺿﺎﻳﺖ و ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ. از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﻟﮕﻮي رﻓﺘﺎري ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻣﺪﻳﺮان ﻧﻘﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪه اي در ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن دارد. ﺳﺆال اﺳﺎﺳﻲ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﺶ ﺳﺒﻜﻬﺎي رﻫﺒﺮي ﺗﺤﻮل ﮔﺮا، ﺗﻌﺎﻣﻞ ﮔﺮا( ﺑﺮ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاري ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻫﺎي ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺮ ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ. در ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﺗﺤﻠﻴﻞ آراي ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان در ﺧﺼﻮص ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺮ ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻘﺶ ﺳﺒﻜﻬﺎي رﻫﺒﺮي ﻳﻚ ﻣﺪل ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﮔﺮدﻳﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي ﺗﺤﻮل ﮔﺮا و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﮔﺮا ﻣﻜﻤﻞ ﻫﻢ ﺑﻮده، ﺑﺮ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺮ ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬار ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬاري ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي ﺗﺤﻮل ﮔﺮا ﺑﻴﺶ از ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي ﺗﻌﺎﻣﻞ ﮔﺮا اﺳﺖ.
ﻛﻠﻴﺪ واژه ﻫﺎ: ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، ﻫﻮش ﻋﺎﻃﻔﻲ، ﻣﺆﻟﻔﻪ درون ﻓﺮدي، ﻣﺆﻟﻔﻪ ﺳﺎزﮔﺎري، ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻣﻴﺎن ﻓﺮدي، ﻣﺆﻟﻔﻪ ﺧﻠﻖ و ﺧﻮي ﻋﻤﻮﻣﻲ، ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻛﻨﺘﺮل ﺗﻨﻴﺪﮔﻲ، رﻫﺒﺮي ﺗﻌﺎﻣﻞ ﮔﺮا، رﻫﺒﺮي ﺗﺤﻮل ﮔﺮا.
