توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﻋﻠﻲرﻏﻢ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ داﻧﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺒﻊ ﻣﻬﻢ ﻣﺰﻳﺖ رﻗﺎﺑﺘﻲ، ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻛﻤﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن اﻳﻦﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ در واﻛﻨﺶ ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺤﻴﻄﻲ، داﻧﺶ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻮﻳﺎ ﺧﻠﻖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ وﺟﻮد دارد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻜﻢ ﺑﺮ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي ذﻫﻨﻲ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮي اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎ و ﺧﻠﻖ داﻧﺶ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﺪه اﻧﺪ، ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ارﺗﺒﺎط ﻫﻮش ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺧﻠﻖ داﻧﺶ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﻳﻚ ﺳﺎزﻣﺎن ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 800 ﻧﻔﺮ و ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري 140 ﻧﻔﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ روش ﺗﺼﺎدﻓﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. داده ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺲ از ﺟﻤﻊ آوري از ﻃﺮﻳﻖ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﻮش ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ آﻟﺒﺮﺧﺖ و ﺧﻠﻖ داﻧﺶ ﭼﻮي و ﻟﻲ، ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻧﺮم اﻓﺰار spss ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺮاي ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ از آزﻣﻮن رﮔﺮﺳﻴﻮن ﺗﻚ ﻣﺘﻐﻴﺮه و ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم(، آزﻣﻮن t ﺑﺮاي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺴﺘﻘﻞ و آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﻴﻞ وارﻳﺎﻧﺲ ﻳﻚﻃﺮﻓﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﻴﺎت، ﺣﺎﻛﻲ از ارﺗﺒﺎط ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎدار ﺑﻴﻦ ﻫﻮش ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎي آن ﺑﻴﻨﺶ راﻫﺒﺮدي، ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺸﺘﺮك، ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ، ﻫﻢﺳﻮﻳﻲ و ﺗﺠﺎﻧﺲ، روﺣﻴﻪ، ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮي داﻧﺶ و ﻓﺸﺎر ﻋﻤﻠﻜﺮدي( ﺑﺎ ﺧﻠﻖ داﻧﺶ ﺑﻮد p<0/05(. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ در ارﺗﺒﺎط وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﺎ ﻫﻮش ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺪﻣﺖ و ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺑﺎ ﻫﻮش ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ اﻓﺮاد ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداري دﻳﺪه ﺷﺪ.
ﻛﻠﻴﺪ واژه ﻫﺎ: ﻫﻮش ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، داﻧﺶ،ﺧﻠﻖ داﻧﺶ.