ﺗﺄﺛﻴﺮ آﻣﻮزش ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ زﻣﺎن ﺑﺮ ﺗﻌﺎرض ﻛﺎر زﻧﺪﮔﻲ در ﭘﺮﺳﺘﺎران

توضیحات

ﭼﻜﻴﺪه
زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف  : ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫـﺪف ﺗﻌﻴـﻴﻦ ﺗـﺄﺛﻴﺮ آﻣـﻮزش ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ زﻣـﺎن ﺑـﺮ ﺗﻌـﺎرض ﻛـﺎر  – زﻧـﺪﮔﻲ  ﭘﺮﺳﺘﺎران اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
روش ﺑﺮرﺳﻲ : در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻴﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﻲ ﺣﺎﺿﺮ106 ﻧﻔﺮ از ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﻫﻤﺪان و روان  ﭘﺰﺷﻜﻲ رازي ﺗﻬﺮان  در ﺳﺎل1386 ﺑﺮ اﺳﺎسﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ اﻧﺘﺨـﺎب ﺷـﺪه و ﺑـﻪ روش ﺑﻠﻮك  ﻫﺎي ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه آزﻣﻮن  )47 ﻧﻔﺮ، 6 ﻧﻔﺮ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ( و ﺷﺎﻫﺪ )53 ﻧﻔﺮ( ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ . اﺑﺰار ﮔﺮدآوري داده ﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ : وﻳﮋﮔﻲ  ﻫﺎي ﻓﺮدي و ﺣﺮﻓﻪ اي، ﺗﻌﺎرض ﻛﺎر  – زﻧﺪﮔﻲ و   ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ  زﻣﺎن ﺑﻮد. اﺑﺘﺪا دو ﮔﺮوه ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﺮدﻧﺪ، ﺳﭙﺲ ﺑﺮاي ﮔﺮوه آزﻣﻮن ﻛﺎرﮔﺎه ﻳﻚ روزه آﻣﻮزش ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ زﻣﺎن اﺟﺮا ﺷﺪ. ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ  ﻫﺎ ﻳﻚ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻣﺠﺪداً ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ دو ﮔﺮوه  ﺗﻜﻤﻴﻞ ﮔﺮدﻳﺪ . ﺑﺮاي  ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS v.11.5 و آزﻣﻮن ﻫﺎي آﻣﺎري ﻛﺎي اﺳﻜﻮﺋﺮ، ﻛﻠﻤﻨﻮروف، ﺗﻲ ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﺗﻲ زوﺟﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
ﻳﺎﻓﺘﻪ  ﻫﺎ: ﻃﺒﻖ آزﻣﻮن   ﻫﺎي آﻣﺎري ﻫﻤﺴﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ، از ﻧﻈﺮ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﻓـﺮدي و    ﺣﺮﻓﻪ  اي اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﺎداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ . ﻳﺎﻓﺘﻪ  ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از آزﻣﻮن ﺗﻲ  ﻣـ ﺴﺘﻘﻞ، ﻧـﺸﺎن داد ﻛـﻪ دو ﮔـﺮوه در ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻛﻠﻲ ﻧﻤﺮات ﺗﻌﺎرض ﻛﺎر – زﻧﺪﮔﻲ  ﻗﺒﻞ  از ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري ﻧﺪارﻧﺪ. وﻟﻲ ﻳﻚ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ درﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻛﻠﻲ ﺗﻌﺎرض ﻛﺎر – زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه اﺧـﺘﻼف ﻣﻌﻨـﺎداري ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﻳـﺪ  )p<0/001(. ﻳﺎﻓﺘـﻪ   ﻫـﺎي  ﺣﺎﺻﻞ از آزﻣﻮن ﺗﻲ زوﺟﻲ ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻛﻠﻲ ﺗﻌﺎرض ﻛﺎر – زﻧـﺪﮔﻲ ﮔـﺮوه آزﻣـﻮن ﻗﺒـﻞ و ﻳـﻚ ﻣـﺎه ﺑﻌـﺪ از  ﻣﺪاﺧﻠﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﺎداري ﻧﺸﺎن داد )p<0/001( ﻟﻴﻜﻦ در ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﮕﺮدﻳﺪ.
ﻧﺘﻴﺠﻪ  ﮔﻴﺮي: ﻳﺎﻓﺘﻪ  ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ آﻣـﻮزش ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ زﻣـﺎن ﺑـﺮ ﻛﻨﺘـﺮل ﺗﻌـﺎرض ﻛـﺎر                  – زﻧـﺪﮔﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻣﺆﺛﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻟﺬا ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد آﻣﻮزش ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ زﻣﺎن در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي آﻣﻮزش ﺿﻤﻦ ﺧﺪﻣﺖ  ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.

واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﺗﻌﺎرض ﻛﺎر- زﻧﺪﮔﻲ، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ زﻣﺎن، ﭘﺮﺳﺘﺎران