طرح توجيهي پرورش بلدرچين

توضیحات

بلدرچين در قرن يازدهم ميلادي در ژاپن و يا چين اهلي شده است .در ژاپن از سال 1910ميلادي به بعد براي
استفاده از تخم و گوشت به طرز وسيعي پرورش و از راه اصلاح نژاد گله هاي گوشتي و تخمي بدست آمده است.امروز نيز در ژاپن مصرف آن بسيار قابل توجه مي باشد. بغير از ژاپن ،كشورهاي انگلستان ، فرانسه ، آلمان ، روسيه ،ايتاليا ، چين و هنگ كنگ در اين زمينه فعاليتهاي توليدي دارند.
بلدرچين حيواني است با خصوصيت پرندگان وحشي شكاري بسيار پرجنب و جوش و متحرك ولاجرم بايد در
وضعيتي قرار گيرد كه امكان پرواز و خيز داشته باشد. ميزان پروتئين موجود در گوشت اين پرنده از پروتئينهاي
پرندگان معمولي 5تا 10درصد بيشتر است همچنين بسياري از انواع اسيدهاي آمينه كمياب كه در ساير پرندگان
يافت نمي شود در گوشت اين پرنده موجود مي باشد.
در زمان بيرون آوردن جوجه از تخم ، وزنش 7گرم است. با تغذيه اصولي و مناسب وزنش در سن 5-6هفتگي يعني
موقع كشتار به 150گرم مي رسد و وزن گوشت خالص و تميز 120گرم مي باشد . لذا بدليل رسيدن به وزن
مطلوب در 55روزگي معمولا كشتار ميشود تا وزن 150گرم گوشت خالص را بدست آورند.
وزن تخم بلدرچين تقريبا 10گرم است در مقايسه با تخم مرغ از نظر مواد غذايي غني تر است و با در نظر گرفتن
اينكه 5عدد تخم بلدرچين با يك تخم مرغ برابري مي كند اما فسفر آن 5برابر ، آهن 8برابر ، ويتامين B12پانزده
برابر تخم مرغ مي باشد.
سرعت رشد بلدرچين خيلي سريع مي باشد. بلدرچين نر در 36روزگي و ماده در 42روزگي به بلوغ جنسي مي
رسد در حاليكه مرغ از 4/5ماهگي به بلوغ جنسي ميرسد.تولك در بلدرچين يكماهه بوده و توليد تخم سالانه در
حدود 280-300عدد مي باشد. مقاومت بلدرچين به بيماريها خيلي بيشتر از مرغ است. براي پرورش اين پرنده به
مكان بزرگي نياز نداريم و معروفترين نژادهاي آن عبارتند از : نژاد اروپايي ، ژاپني ، آمريكاي شمالي و كاليفرنيايي
مي باشد.
راندمان تخم درصد مرگ و مير از اول تا كشتار 10درصد نرمال مي باشد كه در اين طرح بدليل طول زياد جمع
آوري تخم 15روز معمولا به حدود 30درصد افزايش داده است . معمولا بلدرچين ها در قفس نگهداري مي شوند و
در قسمتي از قفس نسبت ماده به نر مي بايست 2به 1باشد. براي توليد تخم هاي نطفه دار سن بلدرچين مادر
نبايد از 6ماهگي تجاوز كند . بنابراين هر 6ماه يكبار گله تعويض مي شود كه مي توان نماما بصورت گروهي گله را