توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﻣﻘﺪﻣﻪ: اﻣﺮوزه ﻧﻮع ﺟﺪﻳﺪي از ﻣﻔﻬﻮم رﻫﺒﺮي ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان، دﻳﺪﮔﺎه ﻛﻠﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﺮدي و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي ﻣﺸﺘﺮك ﺗﺄﻛﻴﺪ دارد ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار« ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻓﻠﺴﻔﻪ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاري رﻫﺒﺮ، ﺑﺎرآوردن ﻛﺎرﻛﻨﺎﻧﻲ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار و ارﺗﻘﺎء ﺧﺪﻣﺖ رﺳﺎﻧﻲ در ﺳﻄﺢ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ. ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪ ي رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار و اﺑﻌﺎد ﺟﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ آن ﺑﺎ درﮔﻴﺮي ﺷﻐﻠﻲ در ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ و درﻣﺎﻧﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺑﻮد.
روش ﻛﺎر: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ– ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ و ﻛﺎرﺑﺮدي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻘﻄﻌﻲ در ﺳﺎل 1389 اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ 151 ﻧﻔﺮ از ﭘﺮﺳﻨﻞ ﺷﺎﻏﻞ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ و درﻣﺎﻧﻲ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺑﻮد. داده ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار و ﻧﻴﺰ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ درﮔﻴﺮي ﺷﻐﻠﻲ ﺟﻤﻊ آوري و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻧﺮم اﻓﺰارSPSS و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ و آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ اﺳﭙﻴﺮﻣﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﺪ.
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﺑﻴﻦ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار و ﭼﻬﺎر ﺑﻌﺪ آن ﺧﺪﻣﺖ رﺳﺎﻧﻲ، ﺗﻮاﺿﻊ و ﻓﺮوﺗﻨﻲ، ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﻋﺘﻤﺎد و ﻣﻬﺮورزي( ﺑﺎ درﮔﻴﺮي ﺷﻐﻠﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎي آﻣﻮزﺷﻲ و درﻣﺎﻧﻲ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺮدﺳﺘﺎن راﺑﻄﻪي ﻣﻌﻨﺎدار و ﻣﺜﺒﺘﻲ ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﺮاﺑﺮ 0.343 وﺟﻮد داﺷﺖ و وﺿﻌﻴﺖ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺑﺎ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ 2.56 و درﮔﻴﺮي ﺷﻐﻠﻲ ﺑﺎ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ 2.78 از 4 اﻣﺘﻴﺎز در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻮد.
ﺑﺤﺚ: ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار و اﺑﻌﺎد ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ آن ﺧﺪﻣﺖ رﺳﺎﻧﻲ، ﺗﻮاﺿﻊ و ﻓﺮوﺗﻨﻲ، ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ اﻋﺘﻤﺎد و ﻣﻬﺮورزي( ﺑﺎ درﮔﻴﺮﻳﺮﺷﻐﻠﻲ ﻛﺎرﻛﻨﺎن راﺑﻄﻪ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﺎدار و ﻣﺜﺒﺖ وﺟﻮد دارد و ﻣﻴﺰان رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار و درﮔﻴﺮي ﺷﻐﻠﻲ در ﺳﻄﺢ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ. ﻟﺬا ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارﺗﻘﺎ ﺳﻄﺢ رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار، ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره در ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاري ﺑﻪ دﻳﮕﺮان اﻋﻢ از اﻓﺮاد داﺧﻞ و ﺧﺎرج از ﺳﺎزﻣﺎن ﭘﻴﺸﺘﺎز ﺑﻮده و ﺧﺪﻣﺖ رﺳﺎﻧﻲ را از وﻇﺎﻳﻒ ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﻨﺪ.
ﻛﻠﻴﺪواژه ﻫﺎ: رﻫﺒﺮي ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار، درﮔﻴﺮي ﺷﻐﻠﻲ، ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن آﻣﻮزﺷﻲ و درﻣﺎﻧﻲ