راﺑﻄﻪ رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي و اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ در ﺑﯿﻦ ﻣﺪرﺳﯿﻦ داﻧﺸﮕﺎه ﭘﯿﺎم ﻧﻮر اﯾﻼم

توضیحات

ﭼﮑﯿﺪه
زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: اﯾﺠﺎد اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ در اﺳﺎﺗﯿﺪ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه اي ﻣﺆﺛﺮ و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ ﯾﮑﯽ از ﺿﺮورﯾﺎت ﭘﺮورش داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﮕﺎن و رﺷﺪ و ﺗﻌﺎﻟﯽ آﻧﺎن ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺗﺤﻘﻖ اﯾﻦ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺨﺼﻮص در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺣﻮزه ﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ رود دوﭼﻨﺪان اﺳﺖ. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﯿﯿﻦ راﺑﻄﻪ رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي و اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ در ﺑﯿﻦ ﻣﺪرﺳﯿﻦ داﻧﺸﮕﺎه ﭘﯿﺎم ﻧﻮر اﯾﻼم ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﯿﺪه اﺳﺖ.

روش ﭘﮋوﻫﺶ: ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ـ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﻣﻘﻄﻌﯽ در ﺳﺎل 1391 در ﺑﯿﻦ ﻣﺪرﺳﯿﻦ داﻧﺸﮕﺎه ﭘﯿﺎم ﻧﻮر اﯾﻼم اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺗﻌﺪاد 120 ﻧﻔﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺮﻣﻮل و ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﻃﺒﻘﻪ اي ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب و وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰار ﺟﻤﻊ آوري داده ﻫﺎ دو ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي )SL( ﻓﺮاي و ﻫﻤﮑﺎران و اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ ﻧﺌﻮ و ﺑﺎﭼﺒﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن، ANOVA  و t ﻣﺴﺘﻘﻞ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: از ﻣﺠﻤﻮع 120 ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮزﯾﻊ ﺷﺪه، 117 ﻣﻮرد ﺗﮑﻤﯿﻞ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ داده ﺷﺪ.

ﻧﺮخ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ: 97/50 درﺻﺪ( ﺑﺮ اﺳﺎس آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداري ﺑﯿﻦ ﺷﺶ ﺣﯿﻄﻪ رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي و اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺎﺗﯿﺪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. )0/05<P( ﺑﺮ اﺳﺎس آزﻣﻮن t ﻣﺴﺘﻘﻞ، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﯿﻦ ﺣﯿﻄﻪ اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﮐﺎر و ﺟﻨﺴﯿﺖ اﺳﺎﺗﯿﺪ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد داﺷﺖ. )0/042=P( آزﻣﻮن آﻧﺎﻟﯿﺰ وارﯾﺎﻧﺲ ﺑﯿﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺪﻣﺖ اﺳﺎﺗﯿﺪ و ﻣﺆﻟفه اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ و ﺣﯿﻄﻪ ﻋﻀﻮﯾﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداري را ﻧﺸﺎن داد. )0/05<P( ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ، وﺟﻮد رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺘﯽ ﺑﺮ اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺎﺗﯿﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎ اﯾﺠﺎد زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ اﯾﺠﺎد و ﻧﻬﺎدﯾﻨﻪ ﺳﺎزي ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻫﺎي رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي، اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺪرﺳﯿﻦ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﮔﺮوه داﻧﺸﯽ ﻣﻮرد ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.

واژﮔﺎن ﮐﻠﯿﺪي:  رﻫﺒﺮي ﻣﻌﻨﻮي، اﻧﮕﯿﺰش ﺷﻐﻠﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﭘﯿﺎم ﻧﻮر، اﯾﻼم