توضیحات
چکیده
ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻘﺶ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﻧﻈﺎم روان اﻳﻤﻨﻲ، ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و اﺣﺘﺮام ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ در ﭘـﻴﺶ ﺑﻴﻨـﻲ اﺑﻌـﺎد ﻓﺮﺳـﻮدﮔﻲ ﺷـﻐﻠﻲ ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻋﺎﻃﻔﻲ، ﻣﺴﺦ ﺷﺨﺼﻴﺖ و اﺣﺴﺎس ﻋﺪم ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻓـﺮدي ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮد. روش اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و ﺟﺎﻣﻌﺔ آﻣﺎري آن را ﻫﻤﺔ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻫﺎي دو ﺷﻬﺮ آﺑﺎدان و ﺧﺮﻣﺸﻬﺮ 450 ﻧﻔﺮ( ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دادﻧﺪ. ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺤﺪود ﺑﻮدن ﺗﻌﺪاد و ﭘﻴﺸـﮕﻴﺮي از اﻓـﺖ آزﻣــﻮدﻧﻲ ﻫــﺎ ﻫﻤــﻪ آزﻣــﻮدﻧﻲ ﻫــﺎ در ﭘــﮋوﻫﺶ ﺷــﺮﻛﺖ داده ﺷــﺪﻧﺪ. داده ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ 270 ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃـﻮر ﻛﺎﻣـﻞ ﺗﻜﻤﻴـﻞ ﺷـﺪه ﺑﻮد، ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. اﺑﺰارﻫﺎي ﭘـﮋوﻫﺶ ﺷـﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺸـﻨﺎﻣﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎي ﻧﻈﺎم روان اﻳﻤﻨـﻲ اﻻه، 2005(، ﺗﻌﻬـﺪ ﺳـﺎزﻣﺎﻧﻲ اﻟـﻦ و ﻣــﺎﻳﺮ، 1990(، اﺣﺘــﺮام ﺳــﺎزﻣﺎﻧﻲ راﻣﺮﺟــﺎن، 2006 و ﻓﺮﺳــﻮدﮔﻲ ﺷﻐﻠﻲ ﻣﺴﻠﺶ، 1993 ﺑـﻮد .ﺗﺤﻠﻴـﻞ داده ﻫـﺎ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﺿـﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و رﮔﺮﺳﻴﻮن ﭼﻨﺪﻣﺘﻐﻴﺮي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓـﺖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻧﺸـﺎن داد ﻛــﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴــﺖ ﻫــﺎي روان اﻳﻤﻨــﻲ، ﺗﻌﻬــﺪ ﺳــﺎزﻣﺎﻧﻲ و اﺣﺘــﺮام ﺳــﺎزﻣﺎﻧﻲﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻨﻨﺪه ﻓﺮﺳﻮدﮔﻲ ﺷﻐﻠﻲ در ﭘﺮﺳـﺘﺎران اﺳـﺖ 0001 .(P<0/ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ ﻋـﺎﻃﻔﻲ داراي ﺑﻴﺸـﺘﺮﻳﻦ ﺗـﻮان ﺑـﺮاي ﭘـﻴﺶ ﺑﻴﻨـﻲ اﺑﻌـﺎد ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻋﺎﻃﻔﻲ و اﺣﺴﺎس ﻋـﺪم ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ ﻓـﺮدي ﺑـﻮد و از ﻃـﺮف دﻳﮕﺮ، ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎي روان اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺮاي ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺑﻌـﺪ ﻣﺴـﺦ ﺷﺨﺼـﻴﺖ ﻓﺮﺳﻮدﮔﻲ ﺷﻐﻠﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدﻧﺪ.
واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴـﺪي : ﻗﺎﺑﻠﻴـﺖ ﻫـﺎي ﻧﻈـﺎم روان اﻳﻤﻨـﻲ، ﺗﻌﻬـﺪ ﺳـﺎزﻣﺎﻧﻲ،اﺣﺘﺮام ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، ﻓﺮﺳﻮدﮔﻲ ﺷﻐﻠﻲ.