بررسی تأثیر میانجی گرایش کارآفرینانه بر رابطه ی بین رهبری تحول آفرین و عملکرد سازمانی

توضیحات

چكيده

تحقیق حاضر پژوهشی است کاربردی، توصیفی، پیمایشی و کمی که در جامعه آماری شامل شرکت  های قطعه سازی خودروی استان تهران انجام پذیرفته است. تأثیر مستقیم رهبری تحول آفرین بر عملکرد سازمانی در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین تأثیر غیر مستقیم رهبری تحول آفرین بر عملکرد سازمانی نیز از طریق متغیر میانجی گرایش کارآفرینانه ارزیابی شده است. حجم نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه  ای و فرمول کوکران به دست آمد که تعداد 237 نفر از کارشناسان شاغل در قطعه سازان انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش مدل  سازی معادلات ساختاری با رویکرد نرم افزارهای AMOS و 2 Smart PLS در دو بخش مدل اندازه  گیری و بخش ساختاری انجام پذیرفت. در بخش اول ویژگی های فنی پرسشنامه بررسی گردید و اصلاحات لازم صورت پذیرفت و در بخش دوم، ضرایب ساختاری مدل برای بررسی فرضیه  های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از تأثیر مثبت و معنادار رهبری تحول آفرین بر عملکرد سازمانی از یک سو و از سوی دیگر تأثیر معنادار متغیر میانجی گرایش کارآفرینانه بر رابطه ی میان این دو می باشد.

واژه كلیدی: رهبری تحول آفرین، عملکرد سازمانی، گرایش كارآفرینانه، قطعه  سازان خودروی استان تهران