توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﻣﻘﺎﻟﺔ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﺤﻠﻴﻞ وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت و ارﺗﺒﺎﻃﺎت و ﻧﻘﺶ آن در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺷﻬﺮي اﺳﺖ. ﻛﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻳﻚ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺪاﻧﻲ از ﺷﻬﺮ ﻧﺠﻒآﺑﺎد در ﺑﻴﻦ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ و ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. روش ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮﻣﺒﻨﺎي ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪاي، اﺳﻨﺎدي و ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺪاﻧﻲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪاي( ﺑﻮده و ﺟﻬﺖ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ دادهﻫﺎ از ﻧﺮماﻓﺰار SPSS اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﺘﺎﻳﺞ زﻳﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. ﻣﻴﺰان اﺳﺘﻔﺎده اﻓﺮاد از اﻣﻜﺎﻧﺎت ICT ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم اﻣﻮر راﻳﺞ ﺷﻬﺮي ﭘﺎﻳﻴﻦ اﺳﺖ. ﻣﺮاﻛﺰ، اﻣﻜﺎﻧﺎت و ﭘﺎﻳﮕﺎه ﻫﺎي اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ ﺧﺪﻣﺎت رﺳﺎن ICT در ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ ﻧﺠﻒ آﺑﺎد در اراﻳﺔ ﺧﺪﻣﺎت اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﺑﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﺎ ﺣﺪودي رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺶ ﺑﻮده اﺳﺖ. در ﻣﻮرد ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﺷﻬﺮوﻧﺪ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ و ﻣﻴﺰان ﭘﺬﻳﺮش آن، اﻓﺮاد آﻣﺎدﮔﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻓﻨﺎوري را دارﻧﺪ. و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً اﻳﻦ ﻛﻪ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت و ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﺑﻴﻦ ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺎﻻﺳﺖ وﻟﻲ ﺷﻬﺮوﻧﺪان اﻛﺜﺮ ﻛﺎرﻫﺎي ﺧﻮد را از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮاﺟﻌﺔ ﺣﻀﻮري اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻨﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺿﻌﻒﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﺎري و ﻋﺪم ﺗﺨﺼﺺ در اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻓﻨﺎوري، ﻣﺪﻳﺮان ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﺑﻪ اﻧﺠﺎم دادن ﻛﺎرﻫﺎ ﺑﻪ روش ﺳﻨﺘﻲ دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ آﻣﻮزش در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎداﺗﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﺔ اﻳﻦ ﻓﻨﺎوري در ﺟﻮاﻣﻊ ﺷﻬﺮي اراﻳﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
واژﮔﺎن ﻛﻠﻴﺪي: ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت و ارﺗﺒﺎﻃﺎت، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺷﻬﺮي، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻬﺮي، ﺟﺎﻣﻌﺔ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ.
