توضیحات
چکیده:
ﻫﺪﻑ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺭﺍﻳﻪ ﺍﻟﮕﻮﻱ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻱ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮﻱ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺵ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻱ ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺭﺍ ﻛﻠﻴﻪ ﻱ ﻛﺎﺭﻛﻨﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﺪﺭﻙ ﺩﻳﭙﻠﻢ ﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ. ﺑﺎ ﺭﻭﺵ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺮﻱ ﺗﺼﺎﺩﻓﻲ ﺗﻌﺪﺍﺩ291 ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺟﺪﻭﻝ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻱ ﻛﺮﺟﺴﻲ ﻭ ﻣﻮﺭﮔﺎﻥ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ 277 ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﺪ. ﺍﺑﺰﺍﺭ ﺳﻨﺠﺶ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻭﺍﺗﻜﻴﻨﺰ ﻭ ﻣﺎﺭﺯﻳﻚ3F2 )2002( ﻭ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻱ ﻓﻜﺮﻱ ﺑﻨﺘﻴﺲ4F3 )1997(. ﻣﻴﺰﺍﻥ ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ 0/94 ﻭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮﻱ 0/95 ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺭﻭﺵ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺍﻟﮕﻮﻱ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻱ؛ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻱ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻱ ﻣﻌﻨﺎ ﺩﺍﺭﻱ ﺑﻴﻦ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮﻱ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺍﺛﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺛﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﻱ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺑﻌﺪ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮﻱ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮﻱ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﻝ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
ﻭﺍژﻩ ﻫﺎﻱ ﻛﻠﻴﺪﻱ: ﺍﻟﮕﻮﻱ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻱ، ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ54 ،ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻓﻜﺮﻱ6،ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻬﻴﺪ بهشتی