توضیحات
ﭼﮑﯿﺪه :
اﮔﺮ زﺑﺎن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ در ﻧﯿﺎﯾﻨﺪ، داﻧﺸﯽ ﺑﺮاي ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد. زﺑﺎن، اﺑﺰار ﺗﻌﺎﻣﻞ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ در ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎﺳﺖ. اﮔﺮ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن روح ﻣﯽ دﻫﺪ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ آن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﻟﯿﺎن رﺻﺪﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در آن، ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮاروي ﺳﺎزﻣﺎن و ﻣﺪﯾﺮان ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ﺑﺮاي ﺣﻞ آن ﻫﺎ اراﺋﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﺧﻮد ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ. وﻗﺘﯽ ﺳﮑﻮت، ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ را ﻓﺮا ﻣﯽ ﮔﯿﺮد، رﮐﻮد و ﻓﺘﻮر در ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ آن رﺳﻮب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﺰﯾﺖ رﻗﺎﺑﺘﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺮاي ﺗﺒﯿﯿﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺳﮑﻮت ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، ﻣﻌﺪود ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎﯾﯽ آن ﺟﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ وﻟﯽ در آن ﻫﺎ ﻧﻘﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﻧﻘﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ در ﺳﮑﻮت ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﺑﺨﺶ دوﻟﺘﯽ )داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎي ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان( اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ از ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ )ﺟﻮ و رﻓﺘﺎر ﺳﮑﻮت( ﺣﮑﺎﯾﺖ دارد.
ﮐﻠﯿﺪواژه ﻫﺎ: ﺳﮑﻮت ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ؛ ﺟﻮ ﺳﮑﻮت؛ رﻓﺘﺎر ﺳﮑﻮت؛ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ؛ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي دوﻟﺘﯽ.
