توضیحات
.چایگاه کشور ایران در مزیت نسبی صنعت چرم سازی با در نظر گرفتن شاخص های مختلف ، تغییر می کند درمیان شاخص های مزیت نسبی طرف تولید کننده در رتبه ششم قرار می گیرد که نشانگر وضعیت نسبتا مناسبی برای کشور است . با اضافه کردن عوامل تولیدی که نیاز به کار کارخانه ای دادر وظرفیت تولید چرم سبک گوسفندی و بزی ( تکنولوژی ) ، ایران به رتبه هشتم نزول می کند. این مطلب بدین معنی است که در کشور ایران به امکانات بالقوه رشد وگسترش صنعت چرم سازی کافی نشده است . ظرفیت تولید و یا حتی تولید بالفعل چرم سبک گوسفندی و بزی بسیار پائین است و همانگونه که در شرح تاریخچه صنعت چرمسازی نیز اشاره شد ، یا اینکه وفور مواد اولیه امکان رشد چرم سبک گوسفندی و بزی را تأیید می کند ، متأسفانه چرم سازی های ایران بیشتر در تولیدچرم سنگین گاوری طرح ریزی شده اند. عدم برنامه ریزی های صنعتی مناسب در تخصیص بهینه منابع سرمایه ای به تولید انواع مختلف چرم که به دنیال خود از امکان رشد صنایع تولید مواد شیمیایی مورد نیاز این صنعت نیز جلوگیری کرد ، مزیت نسبی کشور ایران را از مفاوم ششم به هشتم نزول داده است . با در نظر گرفتن شاخص های مزیت نسبی طرف تقاضا مانند کشش قیمیت تقاضای صادرات چرم مورد نظر وکیفیت تولیدی آن ، رتبه ایران در میان کشورهای مورد بررسی از هشت به یازده نزول می کند. زیرا کشش قیمتی تقاضای صادرات در کشور ایران نسبتا بالا می باشد . عدم معرفی مناسب این کالا به بازار جهانی عامل مهمی در پرکشش بودن تقاضای صادرات کشور ما می باشد. چرم سبک گوسفندی و بزی در بازار جهانی ، شناسایی نشده و بازاریابی مناسب خود را نداشته است . اما با در نظر داشتن کلیه تنگناهای فوق نیز ، می توان گفت ، مزیت نسبی کشور ما در میان 29 کشور عمده تولید کننده چرم سبک گوسفندی و بزیر از وضعیت تقریبامناسبی برخودار است و ایران به لحاظ مزیت نسبی تولید وتجارت در رتبه یازدهم قرار دارد . به بیان دیگر جایگاه بالقوه ایران با توجه به عوامل بالفعل این کشور ، در میان 29 کشور ، یازدهم است .
