توضیحات
ﭼﻜﻴﺪه
ﺑﺎ ورود ﺑﻪ ﺳﺪه ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻜﻢ ، از ﻧﻴﺮوي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺮﻳﻚ اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ و ﺑﺎارزش ﺗﺮﻳﻦ ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪ ﺳـﺎزﻣﺎن ﻳـﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد و ﺻﺮفِ ِ داﺷﺘﻦ آن ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ. ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر اﻓـﺮاديﻛﻪ داراي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﻮده اﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻏﻔﻠﺖ و ﻧﺪاﻧﻢ ﻛﺎري آن را ﺑﻪ ﺑﺎد دادهاﻧﺪ. ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﺎﺑﻪ ، ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪ اﻧـﺴﺎﻧﻲ را ﻧﻴﺰﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪ دﺳﺖآورد ، ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮد و از آن ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺟﻬﺖ اﻳﺠﺎد ارزش اﻓﺰوده ،ﺑﻬﺮ ﺑﺮداري ﻛﺮد. اﻳﻦ اﻣـﺮ،ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻔﻜﺮ و ﻋﻤﻞ اﺳﺖ. ﺗﻔﻜﺮي ﻛﻪ ارزش اﻳﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ را ﺑﺪاﻧﺪ و ﻋﻤﻠﻲ ﻛﻪ ﺷﻴﻮه ﺟﺬب، ﭘﺮورش و ﻧﮕﻬﺪاﺷﺖ آن را ﻧﺸﺎن دﻫﺪ . ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ ﺗﻔﻜﺮ و اﺳﺘﺮاﺗﮋي ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ ﻋﻤﻞاﺳﺖ. اﻣﺎ اﻳﻨﻜﻪ اﺳﺘﺮاﺗﮋي ﻣﺰﺑﻮر ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ داراي ﭼﻪ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎ و ﻛﺎرﻛﺮدﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﺪ،ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪﻫـﺎ ي ﻣﺨﺘﻠﻔـﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن آن ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﺸﺮﻳﺢ اﻳﻦ روﻳﻜﺮدﻫﺎي ﻧﻈﺮي در ﻗﺎﻟﺐ روﻳﻜﺮدﻫﺎي اﺳـﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ و ﻏﻴﺮاﺳـﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ، ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ آن ﻣﻲ ﭘﺮدازد.
واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﻚ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ، اﺳﺘﺮاﺗﮋي ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ، ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻫﺎي اﺳﺘﺮاﺗﮋي ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ
