ارزیابی دوباره ی نظریه ی تعارض برای مدیریت تعارض های چندگانه ی هم زﻣﺎن1 (ﺟﯿﻤﺰ اﺳﭙﯿﮑﻤﻦ ، ﻻﯾﻨﺘﻪ راﯾﺎﻟز)

توضیحات

ﭼﮑﯿﺪه:

هدف- در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ي ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺳﻌﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﻫـﺎ ي اﺧﯿـﺮ و ﻣﺘـﻮن روانﺷﻨﺎﺳـﯽ ﺳـﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺑـﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎي ﺗﻌﺎرض و ﺗﺸﺮﯾﺢ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎي ﭘﺎراداﯾﻢ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎي ﺣﺎﮐﻢ ﭘﺮداﺧﺘـﻪ ﺷـﻮد؛ اﯾـﻦ ﭘـﮋوﻫﺶﻫـﺎ  ﭘﺪﯾـﺪهﻫـﺎ ي تعارض را روﯾﺪادي ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺪاي از ﻫﻢ ﭘﺪﯾﺪ می آیند

طرح/ روش ﺷﻨﺎﺳﯽ/ روﯾﮑﺮد- اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ در ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻌﺎرض ﻣـﯽ ﭘـﺮدازد . ﺑـﻪ اﯾـﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻮع ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺗﻌﺎرض ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ. دﯾـﺪﮔﺎه ﭘﯿﭽﯿـﺪﮔﯽ اﯾـﻦ ﭘـﺎراداﯾﻢ ﺑﻨﯿـﺎدي را ﺑـﻪ ﭼـﺎﻟﺶ ﻣـﯽ ﮐﺸـﺪ  ﮐـﻪ در  زﻣﯿﻨﻪ ي ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻌﺎرض ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﭘﺪﯾﺪه ﻫﺎي ﺗﻌﺎرض ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ و ﻫﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧـﻪ رخ ﻣـﯽ دﻫﻨـﺪ و ﻣـﺪﯾﺮان ﻧﯿﺰ از رﻓﺘﺎر ﺣﻞ ﺗﻌﺎرﺿﯽ ﻏﺎﻟﺐ (ﺑﺮاي روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ آن) اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

نتایج- اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ دو ﻧﺘﯿﺠﻪ دارد: ﻧﺨﺴﺖ اﯾﻦ ﮐﻪ راﻫﺒﺮدﻫﺎي رﻓﺘﺎري ﮐﻪ در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻌﺎرضﻫـﺎ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘـﻪ   ﻣـ ﯽ ﺷـﻮد  ﺑﺴـﯿﺎر  ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺳﺖ و ﭼﻨﺪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ آن ﻫﺎ را ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛ دوم، اﯾﻦ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از دﯾﺪﮔﺎه دو بعدی اﺳـﺖ؛ ﻣـﺪﯾﺮي ﮐـﻪ ﺑـﺎ اﯾﻦ ﺗﻌﺎرض ﻫﺎي ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ي ﻫﻢ زﻣﺎن روﺑﻪ رو اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺄﺛﯿﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه و ﻫﻢ ﭼﻨـﯿﻦ ﻣﺤـﯿﻂ ﺧُـﺮد ﻣﺘﻐﯿـﺮي ﮐﻪ در آن ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ را در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ باشد

اصالت/ ارزش- اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺑﺎ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻦ از دﯾﺪﮔﺎه دبعدی و ﺑﺮرﺳـﯽ دﯾـﺪﮔﺎه اﻗﺘﻀـﺎﯾﯽ – ﺗﺮﺗﯿﺒـﯽ د ر ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻌـﺎرض ﺳﺎزﻣﺎن، ﺑﺮاي ﻧﻈﺮﯾﻪ ي ﺗﻌﺎرض ارزش اﻓﺰوده داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. اﯾـﻦ ﻣﻘﺎﻟـﻪ اﺳـﺘﺪﻻل ﻣـﯽ ﮐﻨـﺪ  ﮐـﻪ ﭘﺪﯾـﺪهﻫـﺎ ي ﭼﻨﺪﮔﺎﻧـﻪ ي ﺗﻌـﺎرض ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻢ زﻣﺎن رخ دﻫﺪ و ﻣﺪﯾﺮان ﺑﺎﯾﺪ از رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺮاي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻮﻓﻖ ﺗﻌﺎرض اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ.

کلیدواژه ها :  ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻌﺎرض، ﺣﻞ ﺗﻌﺎرض، ﺗﻌﺎرض ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، رﻓﺘﺎر ﻓﺮد، رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي.