توضیحات
ﭼﻜﻴﺪﻩ
ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﻣﻨﻈﺮ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬﺍﺭﻱ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻯ ﺩﺍﻧﺸﭙﺎﻳﻪ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﺳﺎﺯﻱ ﺗﻴﻤﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺗﻠﻔﻴﻘﻰ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﺗﻴﻤﻰ ﻭ ﺧﻮﺩﻛﺎﺭﺁﻣﺪﻯ ﺗﻴﻤﻬﺎ ﺑﺎﺯﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻯ ﻣﻴﺎﻧﺠﻰ، ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬﺍﺭﻯ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺷﺪﺕ ﺑﺨﺸﺪ. ﻟﺬﺍ ﻫﺪﻑ ﺍﺻﻠﻲ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺳﺎﺯ ﻭ ﻛﺎﺭ ﻣﻴﺎﻧﺠﻲ ﮔﺮﻱ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﻭ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﺳﺎﺯﻯ ﺗﻴﻤﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺍﻛﺎﻭﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻓﺮﺿﻴﻬﻬﺎﻯ ﭘﮋﻭﻫﺶ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻬﺎﻯ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﺩﺭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﻟﻴﺰﺭﻝ ﻧﺴﺨﻪ 8/8 ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺧﺮﻭﺟﻴﻬﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺍﺯ ﺑَﺮﺍﺯﺵ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺪﻟﻬﺎﻯ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪﻩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﺳﺎﺯﻱ ﺗﻴﻤﻲ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺆﺛﺮ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻱ ﺑﻴﻦ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﻭ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻧﻘﺶ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻌﻨﺎﺩﺍﺭ ﺍﻳﻔﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﺳﺎﺯﻯ ﺗﻴﻤﻰ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻧﻤﻮﻧﻬﻰ ﺁﻣﺎﺭﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﻣﻌﻨﺎﺩﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻭﺍژﮔﺎﻥ ﻛﻠﻴﺪﻱ: ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺗﺤﻮﻝ ﺁﻓﺮﻳﻦ، ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ، توانمند سازی تیمی
