راﺑﻄﻪي ﻓﻠﺴﻔﻪ ي ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ و ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي ﻣﺪﻳﺮان ﻣﺪارس

توضیحات

ﭼﻜﻴﺪه

اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ در ﭘﻲ ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪي ﻓﻠﺴﻔﻪي ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ ﻣﺪﻳﺮان ﺑﺎ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي آﻧﺎن اﺳﺖ و ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪي آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ 118 ﻧﻔﺮ از ﻣﺪﻳﺮان ﻣﺪارس راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻏﺮب اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ روش ﻃﺒﻘﻪاي ﻧﺴﺒﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﮔﺮد آوري دادهﻫﺎ از دو ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪي “ﺳﻨﺠﺶ ﻓﻠﺴﻔﻪي ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ” و “ﺳﻨﺠﺶ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي ﺑﺎوﻟﺰ” اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ دادهﻫﺎ از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﮔﺮاﻳﺶ ﻣﺮﻛﺰي، آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻛﺎﻧﻮﻧﻲ و ﭘﻴﺮﺳﻮن و ﺿﺮﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ اﻧﻮاع ﻓﻠﺴﻔﻪي ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ و ﺳﺒﻚﻫﺎي رﻫﺒﺮي ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻛﺎﻧﻮﻧﻲ ﻣﻌﻨﻲ دار وﺟﻮد دارد. ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ، ﺿﺮاﻳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺑﺮآورد ﺷﺪه ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪي “ﻣﺎﻫﻴﺖ ﮔﺮاﻳﻲ” ﺗﻮان ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي “ﺧﻼﻗﻴﺖ و ﻧﻮآوري” و ﻓﻠﺴﻔﻪ ﭘﺎﻳﺪارﮔﺮاﻳﻲ”ﺗﻮان ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي” ﺧﻮد ﻫﺪاﻳﺖ ﮔﺮي و ﻓﻠﺴﻔﻪ “ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﮔﺮاﻳﻲ” ﺗﻮان ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي “ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳﻲ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﻐﻠﻲ” و ﻓﻠﺴﻔﻪ “ﺑﺎزﺳﺎزي ﮔﺮاﻳﻲ” ، ﺗﻮان ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي ﺧﻼﻗﻴﺖ و ﻧﻮآوري” و ﻓﻠﺴﻔﻪ “رﻓﺘﺎرﮔﺮاﻳﻲ” ﺗﻮان ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺳﺒﻚﻫﺎي رﻫﺒﺮي “ﺧﻮدﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﮕﻲ ﺗﻮام ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺖ” و “ﻫﻤﻜﺎري و ﺗﻌﻬﺪآﻓﺮﻳﻨﻲ” و ﻓﻠﺴﻔﻪ “ﻫﺴﺘﻲ ﮔﺮاﻳﻲ” ﺗﻮان ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي “ﺧﻮد ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﮕﻲ ﺗﻮام ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺖ” را دارا ﻫﺴﺘﻨﺪ.

واژهﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﻓﻠﺴﻔﻪي ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ، ﺳﺒﻚ رﻫﺒﺮي، آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﻛﺎﻧﻮﻧﻲ